Aslinda hersey ayrintidan ibarettir. Yasadigimiz yillari, ufacik anlar belirler. Bir anlik dalginlikla yanlis otobuse binmek, hayatinizin askini getirir bazen ayaginiza. Frene basmak icin gec kaldiginiz 2 saniye, kaybetmenize sebep olur sevdiklerinizi. Yalnizlik bunun icinde cok ince ve cok ozel bir cizgidedir. Aslinda herkes yalnizdir ve kimse yalniz degildir. Hayat, diger insanlarla etkilesimlerimizden ibarettir, ufacik dokunuslar; kisa paslasmalar yon verir yillarimiza. En yalniz insan icin bile gecerlidir bu. Etrafinizda kimse yokken, olum hayallerinizi bile 'yalniz olacagim o sirada.' diye baslayan cumlelerle kurarken, kimseye muhtac degilken nasil olurda hersey aslinda baskalarinin elindedir? Bu nasil bir ironidir? Hayatin devinimi.. Iste size ilk ders, basarili olmak; herkesin yapamadigi ya da ozel birisi olmak demek degildir. Basarili olmak, uyumadan once hayalini kurdugunuz seyleri gerceklestirebilmektir. Cok az insan yapar bunu. Ve cogu insan bilmez nasil basaracagini. Hayatin devinimini kullanin ve gozlemleyin. Hayat ve dunya, o kadar buyuk ve karmasiktir ki, bazen Tanri nin bile artik onu kontrol edemedigini dusunuyorum. Son hiziyla akan nehire set cekmeyin, kirilir.Ve uzulerek soyluyorum ki, hayat bu buyuk nehire set cekmeye calisan aptallarla dolu. Onun devinimini kullanin. Kendi duz yolunuzu degil, hayatin size sunacagi bosluklardan olusan karmasik yolu kullanin. Sisirerek gol denemeyin, dar alanda kisa paslasmalar yapin. Daha cok hareket, daha cok tecrube. Daha cok etkilesim, daha cok hayat.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder